sometimes you have to accept the truth and stop waisting your time on wrong people
شنبه, ۱۴ شهریور ۱۳۹۴، ۰۹:۳۹ ب.ظ
تا حالا شده کسی را ببینید که تمام عمرتون دوست داشتید باهاش آشنا شید اما وقتی باهاش ملاقات میکنید متوجه میشید آنقدر تو اوجه که حتی اگه روی انگشت های پاتون بایستید و دستاتونو تا جایی که میشه به سمتش بکشید باز هم بهش نمی رسید؟
وقتایی که میفهمید رویاهای شما هم میتونن واقعی باشن اما مشکل اینجاست که اونی که بهشون دست پیدا میکنه شما نیستید! کس دیگریه!
و در یک چشم بهم زدن همه چیز محو میشه درست مثل اینکه زندگی قصد آب کردن دلتون را داشته باشه!
وقتایی که مات و مبهوت به تصویر خودتون توی آیینه نگاه میکنید و سعی میکنید بفهمید که چرا به اندازه ی کافی خوب نیستید؟ از فرق سر تا نوک پاتونو بررسی میکنید و سعی میکنید یه لیست از اشکالات مسخره در خودتون پیدا کنید اما هیچ کدوم از اینها مشکل اصلی نیست
مشکل اصلی اینه که بعضی ها قسمت ما نمی شوند! مهم نیست چقدر سخت تلاش کنید! آدمی نیستید که آنها را جذب کنید!
سعی میکنید برگردید به ریتم زندگی معمولی خودتون و توی دنیای کوچکی که ساختید دست و پا بزنید! تقلا کنید و سعی کنید راهی برای بقا پیدا کنید! اما اینبار کمی خسته تر...کمی غمگین تر...کمی افسرده تر...
برگردید به رویاهای قبلی...سعی کنید فراموش کنید...شاید بتوان با همین آدمهای دورو اطراف هم خوشحال بود...نمی دانم
عوض شدن به این راحتی نیست اما از حداقل می تونیم شروع کنیم تا به حداکثر برسیم. همه که از اول حداکثر نبودن ها؟