1 2 3 شروع میکنیم

وبلاگ چهار ساله ام محو شد.در یک اقدام عجیب بلاگفا.و تمام خاطرات تلخ و شیرینم را با خود به اعماق دره فراموشی فرو برد.پاک شدند انگار هیچ وقت همچین روزهایی نبودند. تمام دلتنگی های پشت کنکور بودنم را. تمام خاطرات شیرین دانشگاهم را که برایم عزیزترین بودند حالا محو شدند و نوشتن دوباره شون هیچ لذتی نداره. اونقدر غمگینم که گویی بخشی از وجودم محو شده دلخوش بودم به چهار خط نوشته و حالا همان ها را هم از دست داده ام

گاهی این از دست دادنها بد هم نیستند یادت می آورند به هیچ چیز نباید دلبست همه چیز فانیست درست مثل خود ما..وبلاگی که فکر میکردم برای فرزندانم خواهم خواند را در عرض چند روز از دست دادم حالا مصیبت های بزرگتر را تصور کنید. 

حال وبلاگی نو ساختم تا روزهای دیگر زندگی ام را بنویسم.شروعی نو.

باید خوشحال بود هنوز هم فرصت برای شروعی جدید هست هنوز هم وقت برای خاطره ساختن هست هنوز هم زنده ایم و نفس میکشیم و دستانی برای تایپ کردن داریم

باید شاکر باشیم که هنوز هم سالمیم

پس با توکل به خودش دوباره شروع میکنیم. 

وبلاگ جدید سلام